dringa – drinka – trinka – tringa – trinken

trinken, saufen (…muaßt du oiwei so vui dringa? …mia dringa no a Hoibe! …i konn nix mehr drinka!)

1. Pers./Sg. i dring [idring]
2. Pers./Sg. du dringst [dudrinxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es dringt [eàdringdd]
1. Pers./Pl. mia dringa [miàdringà]
2. Pers./Pl. ihr/ös dringts [iàdringz/
esdringz]
3. Pers./Pl. sie dringa [sidringà]
1. Pers./Sg. i drink [idring]
2. Pers./Sg. du drinkst [dudrinxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es drinkt [eàdringdd]
1. Pers./Pl. mia drinka [miàdringà]
2. Pers./Pl. ihr/ös drinkts [iàdringz/
esdringz]
3. Pers./Pl. sie drinka [sidringà]

Das Partizip Perfekt lautet drunga/drunka [drungà] = getrunken