kenna

können; imstande sein, etwas zu tun; etwas zu tun vermögen (…mia kenna fahrn, d‘ Streck is frei! …Sie kenna mi gern habn!)

1. Pers./Sg.i konn
i ko
[ikonn/
iko]
2. Pers./Sg.du konnst[dukonnsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es konn
er/sie/es ko
[eàkonn/
eàko]
1. Pers./Pl.mia kenna[miàkennà]
2. Pers./Pl.ihr/ös kennts[iàkennz/
eskennz]
3. Pers./Pl.sie kenna[sikennà]