daloatn – derleiten
lenken, steuern können (…i konn den Karrn nimmer daloatn! …auf dera Strass ko ma koa Radl derleiten!)
1. Pers./Sg. | i daloat | [idàloàdd] |
2. Pers./Sg. | du daloatst | [dudàloàzzd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es daloat | [eàdàloàdd] |
1. Pers./Pl. | mia daloatn | [miàdàloàddn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös daloats | [iàdàloàzz/ esdàloàzz] |
3. Pers./Pl. | sie daloatn | [sidàloàddn] |
1. Pers./Sg. | i derleit | [idàloàdd] |
2. Pers./Sg. | du derleitst | [dudàloàzzd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es derleit | [eàdàloàdd] |
1. Pers./Pl. | mia derleiten | [miàdàloàddn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös derleits | [iàdàloàzz/ esdàloàzz] |
3. Pers./Pl. | sie derleiten | [sidàloàddn] |
Das Partizip Perfekt lautet daloat / derleit
[dàloàdd] = gelenkt, gesteuert