hihaun – hinhauen
- gut gehen, gelingen (…i moan, des kannt hihaun!)
- etw. flüchtig und lieblos anfertigen, nachlässig, schnell erledigen (…dei Hausaufgab host bloß schnell highaut!)
- stürzen, hinfallen (…wenn ned boid gstraaht werd, werd ’s no mehra Leut hihaun!)
Redensart:
sich hihaun – sich hinlegen, ausruhen (…i muaß mi etz erst amoi a bissl hihaun!)