depsen – depsn

klauen, stehlen, stibitzen, etwas mitgehen lassen (…depsen derf ma ned! …pass auf, dass s‘ da dein Geldbeidl ned depsn!)

1. Pers./Sg. i deps [idäbbs]
2. Pers./Sg. du depst [dudäbbsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es depst [eàdäbbsd]
1. Pers./Pl. mia depsen [miàdäbbsn]
2. Pers./Pl. ihr/ös depsts [iàdäbbsz/
esdäbbsz]
3. Pers./Pl. sie depsen [sidäbbsn]
1. Pers./Sg. i deps [idäbbs]
2. Pers./Sg. du depst [dudäbbsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es depst [eàdäbbsd]
1. Pers./Pl. mia depsn [miàdäbbsn]
2. Pers./Pl. ihr/ös depsts [iàdäbbsz/
esdäbbsz]
3. Pers./Pl. sie depsn [sidäbbsn]

 

Das Partizip Perfekt von depsen/depsn lautet depst [däbbsd] = geklaut, gestohlen