depsen – depsn
klauen, stehlen, stibitzen, etwas mitgehen lassen (…depsen derf ma ned! …pass auf, dass s‘ da dein Geldbeidl ned depsn!)
1. Pers./Sg. | i deps | [idäbbs] |
2. Pers./Sg. | du depst | [dudäbbsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es depst | [eàdäbbsd] |
1. Pers./Pl. | mia depsen | [miàdäbbsn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös depsts | [iàdäbbsz/ esdäbbsz] |
3. Pers./Pl. | sie depsen | [sidäbbsn] |
1. Pers./Sg. | i deps | [idäbbs] |
2. Pers./Sg. | du depst | [dudäbbsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es depst | [eàdäbbsd] |
1. Pers./Pl. | mia depsn | [miàdäbbsn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös depsts | [iàdäbbsz/ esdäbbsz] |
3. Pers./Pl. | sie depsn | [sidäbbsn] |
Das Partizip Perfekt von depsen/depsn lautet depst [däbbsd] = geklaut, gestohlen