speibn
- speien, spucken (…d‘ Fuaßballer speibn dauernd aus!)
- erbrechen, sich übergeben (…mia is schlecht, i glaub, i muaß speibn!)
| 1. Pers./Sg. | i speib | [ischbaib] |
| 2. Pers./Sg. | du speibst | [duschbaibsd] |
| 3. Pers./Sg. | er/sie/es speibt | [eàgaxd] |
| 1. Pers./Pl. | mia speibn | [miàschbaim] |
| 2. Pers./Pl. | ihr/ös speibts | [iàschbaibz/ esschbaibz] |
| 3. Pers./Pl. | sie speibn | [sischbaim] |