kaffa – kaffn

kaufen, erwerben (…heid mecht i ma no a Hoibe kaffa! …den Karrn daad i ned kaffn!)

1. Pers./Sg. i kaaf [ikà:f]
2. Pers./Sg. du kaffst [dukàffsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es kafft [eàkàffd]
1. Pers./Pl. mia kaffa [miàkàffà]
2. Pers./Pl. ihr/ös kaffts [iàkàffz/
eskàffz]
3. Pers./Pl. sie kaffa [sikàffà]
1. Pers./Sg. i kaaf [ikà:f]
2. Pers./Sg. du kaffst [dukàffsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es kafft [eàkàffd]
1. Pers./Pl. mia kaffn [miàkàffm]
2. Pers./Pl. ihr/ös kaffts [iàkàffz/
eskàffz]
3. Pers./Pl. sie kaffn [sikàffm]

Das Partizip Perfekt lautet kafft [kàffd] = gekauft