gnangsen gnaungsen

(Kinder) jammern, winseln; leise, kläglich vor sich hin weinen, quengeln (…dua hoid ned dauernd gnangsen!)

1. Pers./Sg. i gnangs [ignanx]
2. Pers./Sg. du gnangst [dugnanxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es gnangst [eàgnanxd]
1. Pers./Pl. mia gnangsen [miàgnanxn]
2. Pers./Pl. ihr/ös gnangsts [iàgnanxz/
esgnanxz]
3. Pers./Pl. sie gnangsen [signanxn]
1. Pers./Sg. i gnaungs [ignounx]
2. Pers./Sg. du gnaungst [dugnounxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es gnaungst [eàgnounxd]
1. Pers./Pl. mia gnaungsn [miàgnounxn]
2. Pers./Pl. ihr/ös gnaungsts [iàgnounxz/
esgnounxz]
3. Pers./Pl. sie gnaungsn [signounxn]