dunga – dungen – düngen
düngen; Dünger ausbringen, verteilen (…moang miass ma dunga!)
1. Pers./Sg. | i dung | [idung |
2. Pers./Sg. | du dungst | [dudunxd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es dungt | [eàdungd] |
1. Pers./Pl. | mia dunga | [miàdungà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös dungts | [iàdungz/ esdungz] |
3. Pers./Pl. | sie dunga | [sidungà] |
1. Pers./Sg. | i dung | [idung |
2. Pers./Sg. | du dungst | [dudunxd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es dungt | [eàdungd] |
1. Pers./Pl. | mia dungen | [miàdungà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös dungts | [iàdungz/ esdungz] |
3. Pers./Pl. | sie dungen | [sidungà] |
Das Partizip Perfekt lautet dungt [dungd] = gedüngt