dunga – dungen – düngen

düngen; Dünger ausbringen, verteilen (…moang miass ma dunga!)

1. Pers./Sg. i dung [idung
2. Pers./Sg. du dungst [dudunxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es dungt [eàdungd]
1. Pers./Pl. mia dunga [miàdungà]
2. Pers./Pl. ihr/ös dungts [iàdungz/
esdungz]
3. Pers./Pl. sie dunga [sidungà]
1. Pers./Sg. i dung [idung
2. Pers./Sg. du dungst [dudunxd]
3. Pers./Sg. er/sie/es dungt [eàdungd]
1. Pers./Pl. mia dungen [miàdungà]
2. Pers./Pl. ihr/ös dungts [iàdungz/
esdungz]
3. Pers./Pl. sie dungen [sidungà]

Das Partizip Perfekt lautet dungt [dungd] = gedüngt