dastessen – derstessen – dastessn – derstessn

a) zu Tode stoßen (…i kannt di dastessen, du Malefiz, du elendiger!)

b) sich überanstrengen, verausgaben (…in dera Scheißfirma konn ma se derstessen und hod koan Dank!)

c) sich derstessen = tödlich verunglücken (…da Erwin hod se letzte Woch auf da Autobahn dastessen!)

1. Pers./Sg.i dastess[idàschdäss]
2. Pers./Sg.du dastesst[dudàschdässd]
3. Pers./Sg.er/sie/es dastesst[eàdàschdässd]
1. Pers./Pl.mia dastessen[miàdàschdässn]
2. Pers./Pl.ihr/ös dastessts[iàdàschdässz/
esdàschdässz]
3. Pers./Pl.sie dastessen[sidàschdässn]
1. Pers./Sg.i derstess[idàschdäss]
2. Pers./Sg.du derstesst[dudàschdässd]
3. Pers./Sg.er/sie/es derstesst[eàdàschdässd]
1. Pers./Pl.mia derstessen[miàdàschdässn]
2. Pers./Pl.ihr/ös derstessts[iàdàschdässz/
esdàschdässz]
3. Pers./Pl.sie derstessen[sidàschdässn]

Das Partizip Perfekt lautet dastessn/derstessn

[dàschdässn]