daschnaufa – derschnaufen
genügend Luft haben, mit dem Atem durchhalten (…i glaub ned, dass ma den Berg daschnaufa! …konnst as no derschnaufen, Oma?)
1. Pers./Sg. | i daschnauf | [idàschnauf] |
2. Pers./Sg. | du daschnaufst | [dudàschnaufsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es daschnauft | [eàdàschnaufd] |
1. Pers./Pl. | mia daschnaufa | [miàdàschnaufà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös daschnaufts | [iàdàschnaufz/ esdàschnaufz] |
3. Pers./Pl. | sie daschnaufa | [sidàschnaufà] |
1. Pers./Sg. | i derschnauf | [idàschnauf] |
2. Pers./Sg. | du derschnaufst | [dudàschnaufsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es derschnauft | [eàdàschnaufd] |
1. Pers./Pl. | mia derschnaufen | [miàdàschnaufà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös derschnaufts | [iàdàschnaufz/ esdàschnaufz] |
3. Pers./Pl. | sie derschnaufen | [sidàschnaufà] |
Das Partizip Perfekt von daschnaufa/derschnaufen lautet daschnauft/derschnauft
[dàschnaufd]