daschnaufa – derschnaufen

genügend Luft haben, mit dem Atem durchhalten (…i glaub ned, dass ma den Berg daschnaufa! …konnst as no derschnaufen, Oma?)

1. Pers./Sg. i daschnauf [idàschnauf]
2. Pers./Sg. du daschnaufst [dudàschnaufsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es daschnauft [eàdàschnaufd]
1. Pers./Pl. mia daschnaufa [miàdàschnaufà]
2. Pers./Pl. ihr/ös daschnaufts [iàdàschnaufz/
esdàschnaufz]
3. Pers./Pl. sie daschnaufa [sidàschnaufà]
1. Pers./Sg. i derschnauf [idàschnauf]
2. Pers./Sg. du derschnaufst [dudàschnaufsd]
3. Pers./Sg. er/sie/es derschnauft [eàdàschnaufd]
1. Pers./Pl. mia derschnaufen [miàdàschnaufà]
2. Pers./Pl. ihr/ös derschnaufts [iàdàschnaufz/
esdàschnaufz]
3. Pers./Pl. sie derschnaufen [sidàschnaufà]

Das Partizip Perfekt von daschnaufa/derschnaufen lautet daschnauft/derschnauft

[dàschnaufd]