daschiassn – daschiaßn – derschießen – derschiassn
erschießen (…mia miassn unser Pferdl daschiassn lassn! …wenn des so weida geht, konn i mi daschiassn!)
1. Pers./Sg. | i daschiaß | [idàschiàs] |
2. Pers./Sg. | du daschiasst | [dudàschiàssd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es daschiasst | [eàdàschiàssd] |
1. Pers./Pl. | mia daschiassn | [miàdàschiàssn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös daschiassts | [iàdàschiàssz/ esdàschiàssz] |
3. Pers./Pl. | sie daschiassn | [sidàschiàssn] |
1. Pers./Sg. | i derschieß | [idàschiàs] |
2. Pers./Sg. | du derschießt | [dudàschiàssd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es derschießt | [eàdàschiàssd] |
1. Pers./Pl. | mia derschießen | [miàdàschiàssn] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös derschießts | [iàdàschiàssz/ esdàschiàssz] |
3. Pers./Pl. | sie derschießen | [sidàschiàssn] |
Das Partizip Perfekt lautet daschossn/derschossen
[dàschossn] = erschossen