dalaffa – derlaufen
- durch Laufen erreichen (…wenn ma an Bus no dalaffa woin, miass ma uns schicka!)
- zerlaufen, schmelzen, zerfließen (…dua de Tortn in’n Kühlschrank, de ganze Krem dalafft!)
1. Pers./Sg. | i dalaaf | [idàlà:f] |
2. Pers./Sg. | du dalaffst | [dudàlàffsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es dalafft | [eàdàlàffd] |
1. Pers./Pl. | mia dalaffa | [miàdàlàffà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös dalaffts | [iàdàlàffz/ esdàlàffz] |
3. Pers./Pl. | sie dalaffa | [sidàlàffà] |
1. Pers./Sg. | i derlauf | [idàlà:f] |
2. Pers./Sg. | du derlaufst | [dudàlàffsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es derlauft | [eàdàlàffd] |
1. Pers./Pl. | mia derlaufen | [miàdàlàffà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös derlaufts | [iàdàlàffz/ esdàlàffz] |
3. Pers./Pl. | sie derlaufen | [sidàlàffà] |