ausbruatn – ausbruten – ausbrüten

a) ausbrüten, Eier bis zum Ausschlüpfen der Jungen bebrüten (…de Oar dean ma in am Kistl hinterm Ofa ausbruatn!)

b) aushecken, ersinnen (…wer woaß, wos der scho wieder ausbruat!)

c) im Begriff sein, krank zu werden (…i moan, du bruatst wos aus!)

Das Partizip Perfekt von ausbruatn lautet ausbruat [ausbruàdd] = ausgebrütet