kaffa – kaffn

kaufen, erwerben (…heid mecht i ma no a Hoibe kaffa! …den Karrn daad i ned kaffn!)

1. Pers./Sg.i kaaf[ikà:f]
2. Pers./Sg.du kaffst[dukàffsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es kafft[eàkàffd]
1. Pers./Pl.mia kaffa[miàkàffà]
2. Pers./Pl.ihr/ös kaffts[iàkàffz/
eskàffz]
3. Pers./Pl.sie kaffa[sikàffà]
1. Pers./Sg.i kaaf[ikà:f]
2. Pers./Sg.du kaffst[dukàffsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es kafft[eàkàffd]
1. Pers./Pl.mia kaffn[miàkàffm]
2. Pers./Pl.ihr/ös kaffts[iàkàffz/
eskàffz]
3. Pers./Pl.sie kaffn[sikàffm]

Das Partizip Perfekt lautet kafft [kàffd] = gekauft