[hi:gniàgln]
hiegniageln,
hiegniagln,
hiekniageln,
hiekniagln,
hiekniegeln,
hiekniegln,
higniageln,
higniagln,
hikniageln,
hikniagln,
hikniegeln,
hikniegln,
hingniageln,
hingniagln,
hinkniageln,
hinkniagln,
hinkniegeln,
hinkniegln,
hinkniegeln – hikniagln – hikniageln
mühevoll, mühsam knien; hinknien (…zu dera Arbat muaß ma se hinkniegeln! …mir habn d‘ Knia vom Hikniagln gscheid weh do!)