greina
weinen; weinerlich jammern, klagen; leise und kläglich vor sich hin weinen (…muaßt nimma greina, glei kriagst wos zum Essn!)
1. Pers./Sg. | i grein | [igräin] |
2. Pers./Sg. | du greinst | [dugräinsd] |
3. Pers./Sg. | er/sie/es greint | [eàgräind] |
1. Pers./Pl. | mia greina | [miàgräinà] |
2. Pers./Pl. | ihr/ös greints | [iàgräinz/ esgräinz] |
3. Pers./Pl. | sie greina | [sigräinà] |