dazäihn – dazäin – derzählen – erzählen

erzählen (…d‘ Oma konn so scheene Gschichtn dazäihn. …dazäih ma nix, i kenn di scho! …des brauchst mir ned derzählen!)

1. Pers./Sg.i dazäih[idàzäi]
2. Pers./Sg.du dazäihst[dudàzäisd]
3. Pers./Sg.er/sie/es dazäiht[eàdàzäid]
1. Pers./Pl.mia dazäihn[miàdàzäin]
2. Pers./Pl.ihr/ös dazäihts[iàdàzäizz/
esdàzäizz]
3. Pers./Pl.sie dazäihn[sidàzäin]
1. Pers./Sg.i derzähl[idàzäi]
2. Pers./Sg.du derzählst[dudàzäisd]
3. Pers./Sg.er/sie/es derzählt[eàdàzäid]
1. Pers./Pl.mia derzählen[miàdàzäin]
2. Pers./Pl.ihr/ös derzählts[iàdàzäizz/
esdàzäizz]
3. Pers./Pl.sie derzählen[sidàzäin]

Das Partizip Perfekt von dazäihn/derzählen lautet dazäiht/derzählt

[dàzäid] = erzählt (…des hod ma d‘ Mama dazäiht!)