dawerfa – derwerfen

(Tier) zu Tode werfen; durch Werfen töten (…d‘ Oma wui de kloana Biberl dawerfa! …de kloana Katzl hod ’s aa derworfa!)

1. Pers./Sg.i dawirf[idàwf]
2. Pers./Sg.du dawirfst[dudàwffsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es dawirft[eàdàwffd]
1. Pers./Pl.mia dawerfa[miàdàwffà]
2. Pers./Pl.ihr/ös dawerfts[iàdàwffz/
esdàwffz]
3. Pers./Pl.sie dawerfa[sidàwffà]
1. Pers./Sg.i derwirf[idàwf]
2. Pers./Sg.du derwirfst[dudàwffsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es derwirft[eàdàwffd]
1. Pers./Pl.mia derwerfen[miàdàwffà]
2. Pers./Pl.ihr/ös dawerfts[iàdàwffz/
esdàwffz]
3. Pers./Pl.sie dawerfen[sidàwffà]

Das Partizip Perfekt lautet daworfa/derworfen

[dàwffà] = zu Tode geworfen, durch Werfen getötet