daschnaufa – derschnaufen

genügend Luft haben, mit dem Atem durchhalten (…i glaub ned, dass ma den Berg daschnaufa! …konnst as no derschnaufen, Oma?)

1. Pers./Sg.i daschnauf[idàschnauf]
2. Pers./Sg.du daschnaufst[dudàschnaufsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es daschnauft[eàdàschnaufd]
1. Pers./Pl.mia daschnaufa[miàdàschnaufà]
2. Pers./Pl.ihr/ös daschnaufts[iàdàschnaufz/
esdàschnaufz]
3. Pers./Pl.sie daschnaufa[sidàschnaufà]
1. Pers./Sg.i derschnauf[idàschnauf]
2. Pers./Sg.du derschnaufst[dudàschnaufsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es derschnauft[eàdàschnaufd]
1. Pers./Pl.mia derschnaufen[miàdàschnaufà]
2. Pers./Pl.ihr/ös derschnaufts[iàdàschnaufz/
esdàschnaufz]
3. Pers./Pl.sie derschnaufen[sidàschnaufà]

Das Partizip Perfekt von daschnaufa/derschnaufen lautet daschnauft/derschnauft

[dàschnaufd]