dabremsn – derbremsen

gerade noch rechtzeitig bremsen können; durch Bremsen zum Stillstand bringen (…den Karrn ko ma kaam dabremsn! …etz häd i‘ s boid nimmer derbremst!)

1. Pers./Sg.i dabrems[idàbrems]
2. Pers./Sg.du dabremst[dudàbremsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es dabremst[eàdàbremsd]
1. Pers./Pl.mia dabremsn[miàdàbremsn]
2. Pers./Pl.ihr/ös dabremsts[iàdàbremsz/
esdàbremsz]
3. Pers./Pl.sie dabremsn[sidàbremsn]
1. Pers./Sg.i derbrems[idàbrems]
2. Pers./Sg.du derbremst[dudàbremsd]
3. Pers./Sg.er/sie/es derbremst[eàdàbremsd]
1. Pers./Pl.mia derbremsn[miàdàbremsn]
2. Pers./Pl.ihr/ös derbremsts[iàdàbremsz/
esdàbremsz]
3. Pers./Pl.sie derbremsn[sidàbremsn]

Das Partizip Perfekt von dabremsn/derbremsen lautet dabremst/derbremst [dàbremsd] = gebremst, durch Bremsen zum Stillstand gebracht